Het spijt me dat ik het zeg maar het moet mij van het hart
deze beschaving heeft zijn beste tijd gehad,
er is van alles aan de hand en de noodklok luidt
we moeten als we verder willen drastisch achteruit
ja – dat worden harde tijden – denk ik zomaar wie ben ik
stel ik miste dan weer 'n dijk van ’n hit
een liedje uiteraard met een zonnig perspectief
maar zelf ben ik minder positief:

geen kans meer op ’n paradijs
geen dromen daaromtrent
alleen nog maar de realiteit
en die is harder dan je doorgaans denkt
geen kans meer op dat ideaal
en dat betekent dus voorlopig weinig keus
………
maar voor de derde wereld desastreus

de cocaïnedealers en de wapenhandelaars
de pooiers en de koppenbazen met hun handelswaar
zij allen hebben werk evenals de klusjesman
en natuurlijk komt de onderwereld zo nu en dan
maar bovengronds bloeit er de onverdraagzaamheid
fabrieken en kantoren liggen er verlaten bij
gelukkig gaan de arbeidsvitaminen vrolijk door
ook al staan we met zijn allen op dood spoor
.
geen kans meer op 'n paradijs
geen dromen daaromtrent
alleen nog maar de realiteit
en die is harder dan je doorgaans denkt
geen kans meer op een ideaal
en dat geldt ook voor de rijken onder ons
die vogelvrij zijn zonder body gards
……..
soms zie ik politieke leiders ’s avonds op de buis
en die hebben als beginsel het symbool van het kruis
ze wijzen in principe naar de man van nazareth
maar pleiten desalniettemin toch voor de kruisraket
er is een wedloop aan de gang om de money en de macht
ten koste van miljoenen hongerlijders iedere dag
en als ik dan die politieke ijdeltuiten zie
dan zou ik willen bidden wat of wie

geen kans meer op 'n paradijs
geen dromen daaromtrent
alleen nog maar de realiteit
en die is harder dan je doorgaans denkt
geen kans meer op een ideaal
wanner ik denk aan Hyrochima en dan zie
hoe iemand daar nog in geloven kan
dan zou ik kunnen bidden wat of wie

en nu wordt er wel geroepen om een nieuwe sterke man
en dat is op zichzelf al een teken aan de wand
persoonlijk denk ik eerder aan een koersverandering
van zo’n honderd tachtig graden schat ik bij benadering
maar nog altijd gaan we verder op de ingeslagen weg
de aarde wordt verziekt en de wereld knettergek
je stijgt er bovenuit of je gaat er onderdoor
maar hoe dan ook – we staan er samen voor

geen kans meer op ’n paradijs
geen dromen daaromtrent
alleen nog maar de realiteit
en die is harder dan je doorgaans denkt
.geen kans meer op een ideaal
maar nog altijd zijn we dapper op de been
het is een raadsel dat je hoopvol blijft
en ook nog lachen kunt door alle tranen heen.

Tekst: Dimitri Van Toren
Muziek: Dimitri Van Toren
LP/CD: Drijfkracht (1983)
Ingezonden door Jaap de Vries