Het jaar rond

Ik zag de eerste caravans voorbij gaan
o ik zie het al de lente is in zicht
maar ik blijf thuis de hele zomer
o ga een keertje naar de wadden of Maastricht
want er is werk hier aan de winkel
er is werkelijk een hele hoop te doen
en bovendien ligt er nog heel wat ongelezen
ik ga niet weg al kreeg ik een miljoen

doch laten we de dag nog maar niet prijzen
ik ben een schutter en een kospoliet
kijk eens aan
die moeilijk slapen kan bij volle maan
maar dat wordt dan toch wel even anders
ook al krijg ik dan een blauwe enveloppe
ik koop eens een mooie nieuwe mandoline
en daar speel ik elke zomeravond op
en dan wordt het weer een stukje beter

half juli toch wil dat lang niet altijd zeggen
dat het nu buiten voelbaar zomer is
o nee in tegendeel binnen brandt de kachel
en buiten blijft het fris
er staan overal kilometers lange files
terwijl de nieuwsdienst spreekt van een record
de halve wereld is vertrokken richting Spanje
en ik zit in de kroeg die bij dit dorp hoort

maar voorlopig zal je mij niet horen klagen
de ballen carboleren in het biljart
papadatjo het is zaterdagavond
he maar nu wel aan het staan naar mijn hart
dus bestellen we nog maar eens een vieutje
de jubox spreekt flamingo taal
en bij een goede bal stamp we met het keutje
dat is het wel zo ’n beetje
eigenlijk helemaal

tegen de wind in en zo de boer op
en hopelijk voor het warm eten thuis
langs duistere vennen waar geen mens woont
en door het stille woud omstreeks halfvijf
dat is het uur waarop bekende zwijgen
en het verlangen naar begeerte wakker wordt
waar je de hartstocht kunt ruiken aan het hooien
ergens clandestien een goede borrel wordt gestookt

vol verlangen kijk ik ’s avonds naar de sterren
dat firmament daar buiten is uniek
en de jubox op de aarde mijne heren is dat toekomst muziek
ondertussen draait de voetbal competitie
en ze sloten ook een nieuwe rijksweg aan
en voor morgen dreigt een algemene staking
maar voor alles is het kermis en ook nog volle maan

en ’s winters sta ik dan weer op de planken
ik zeg maar zo alles op zijn tijd
soms denk ik wel eens zou ik het nog wel kunnen
alles uit mijn bol de hemel sta mij bij
je hoort de mensen tegen halfnegen smoezen
beschaafde stemmen je denkt telkens weer
er wordt geklopt en gepraat of je bereid bent
bent u zover hopelijk lukt het deze keer
ik heb gestaan voor alles wat me lief was
voor het voetlicht verlegen als een kind
en het orkest overspeelt en ander liedje
dat we zongen dromend in de wind
maar naar even weten we wel beter
ik stem nu zelf van tevoren mijn gitaar
en daarna eenmaal op het hel verlichte podium
pas dan pats boem
morgen wordt het weer een stukje beter

 

Tekst: Dimitri Van Toren
Muziek: Dimitri Van Toren
LP/CD: Scene Rustique
Ingezonden door Jaap De Vries

A

B

C

D

E

F

G

H

I

J

K

L

M

N

O

P

R

S

T

U

V

W

Y

Z